حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع الْبُخْلُ جَامِعٌ لِمَسَاوِئِ الْعُيُوبِ- وَ هُوَ زِمَامٌ يُقَادُ بِهِ إِلَى كُلِّ سُوءٍ
و درود خدا بر او، فرمود: بخل ورزيدن کانون تمام عيب‌ها، و مهاری است که انسان را به سوی هر بدی می‌کشاند.
(اخلاقی، اقتصادی)
وَ قَالَ ع يَا ابْنَ آدَمَ الرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ- وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاكَ- فَلَا تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِكَ عَلَى هَمِّ يَوْمِكَ- كَفَاكَ كُلُّ يَوْمٍ عَلَى مَا فِيهِ- فَإِنْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ- فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى سَيُؤْتِيكَ فِي كُلِّ غَدٍ جَدِيدٍ مَا قَسَمَ لَكَ- وَ إِنْ لَمْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ- فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ فِيمَا لَيْسَ لَكَ- وَ لَنْ يَسْبِقَكَ إِلَى رِزْقِكَ طَالِبٌ- وَ لَنْ يَغْلِبَكَ عَلَيْهِ غَالِبٌ- وَ لَنْ يُبْطِئَ عَنْكَ مَا قَدْ قُدِّرَ لَكَ قال الرضي و قد مضى هذا الكلام- فيما تقدم من هذا الباب- إلا أنه هاهنا أوضح و أشرح فلذلك كررناه- على القاعدة المقررة في أول الكتاب
و درود خدا بر او، فرمود: ای فرزند آدم روزی دو گونه است، روزيی که تو آن را جويی، و روزيی که تو را می‌جويد، که اگر به سراغش نروی به سوی تو آيد. پس اندوه سال خود را بر اندوه امروزت منه، که بر طرف کردن اندوه هر روز از عمر تو را کافی است. اگر سال آينده در شمار عمر تو باشد همانا خدای بزرگ در هر روز سهم تو را خواهد داد،
و اگر از شمار عمرت نباشد تو را با اندوه آنچه کار است که هرگز جوينده‌ای در گرفتن سهم روزی تو بر تو پيشی نگيرد، و چيره شونده‌ای بر تو چيره نگردد، و آنچه برای تو مقدّر گشته بی‌کم و کاست به تو خواهد رسيد.
می‌گويم: (اين سخن امام عليه السّلام در حکمت 267 آمده، امّا چون در اينجا همان مفاهيم آشکارتر و روشن‌تر بيان گرديد آن را بر أساس روشی که در آغاز کتاب تذکّر داديم آورديم».
(اقتصادی، اعتقادی)
+ نوشته شده در چهار شنبه 24 ارديبهشت 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اقتصادی,اعتقادی,بخل,کانون تمام عیب ها,روزی, ساعت 15:0 توسط آزاده یاسینی
|
